शरदको सर्ुकर्म

मुरीमुरी धन्यवाद, लाङ्टाङ ट्रेकमा भेटिएका भरयिालाई । उनैसित भेटेपछि शरद पराजुली उर्फअनिलको जीवन अर्कै मोडमा पुग्यो । आ“खा सामुन्ने छ परण्िााम, धादिङ जिल्लाको अति विकट उत्तरी भेगका तीनवटा गाविसको फेरएिको अनुहार । विधिको विधान या दैवको डन्डा सह“दासह“दा आजित भइसकेका गाउ“लेलाई स्वास्थ्य, शिक्षा र आयआर्जनमा मद्दत गर्‍यो, गर्दैछ शरद र उनको टोलीले ।ती भरयिा थिए, उत्तरी धादिङको विकट गाउ“ तिप्लिङका । उनबाटै वर्षदनमा झाडापखालाले सय जना बालबालिकाले अकालमा ज्यान गुमाउनुपरेको सुने उनले । साढे चार वर्षचिकित्साशास्त्रको अध्ययन गरेका शरद अनुभवमा गाउ“को स्वास्थ्यकर्मीभन्दा कम थिएनन् । औषधि साथै हुन्थ्यो, परेका बेला बिरामीको उपचार पनि गरििदन्थे । गुहार मागे उनले, "तपार्इं औषधि पनि गर्नुहु“दोरहेछ, एकचोटि गाउ“ पुगेर औखतीमूलो गर्दिए हुन्थ्यो ।"सेनास“ग मागेको नक्साको भरमा १६ वर्षघि शरद र उनको टोली गाउ“ पुग्यो । काठमाडौ“स“गै जोडिए पनि कहालीलाग्दो थियो तामाङ बस्ती । र्सट-पाइन्ट र चस्मा लगाएका शरद र उनका साथीलाई देख्दा गाउ“लेहरू डराएर दैलो ढप्काउ“दै घरभित्र छिरे । फकाएपछि मात्र सबै गाउ“ले एक ठाउ“मा भेला भए । पिलो र जुम्रा नभएको कुनै बच्चा थिएन, लुगाको नाममा तिनले थाङ्ना मात्र बेरेका थिए । खासमा शरद ट्राभल तथा ट्रेकिङ् व्यवसायमा जोडिएका थिए । विदेशीस“ग डा“डाका“डा घुम्न पाइने अनि बगलीमा पैसा पनि खेलाउन पाइने । किन हो, केही समयमा नै विरक्तिए । read more....